نکته جالب توجه خون بند ناف، ترکیب مایع آن یعنی سرم بند ناف (UCS) و پلاسما (UCP) است. تفاوت اصلی این مایعات وجود یا عدم وجود فاکتورهای انعقادی است (سرم فاقد فاکتورهای انعقادی است در حالی که پلاسما دارای فاکتورهای انعقادی است). سرم بند ناف حاوی منابع غنی از فاکتورهای رشد، فاکتورهای نوروتروفیک و سیتوکین ها با خواص ترمیم زخم، ضد التهاب، ضد پیری و ضد آپوپتوز می باشد. سرم بند ناف عمدتاً برای از بین بردن تحریک یا خشکی سطح چشم و حفظ سلامت و رطوبت بافت پوششی چشم نسبت به قطرات اشک مصنوعی استفاده می شود. در آزمایش‌های بالینی، سرم بند ناف با موفقیت در درمان زخم‌های اپیتلیال قرنیه، سندرم‌های خشکی چشم، فرسایش مکرر قرنیه و بیماری‌های سطح چشم استفاده می‌شود. علاوه بر این، استفاده موضعی از تحقیقات سرم بند ناف در مطالعات مختلف بازسازی از جمله بازسازی استخوان، بازسازی غشای تمپان، بازسازی تراشه و بازسازی عصب افزایش یافته است. برخی از یافته‌ها گزارش کردند که وجود نشانگرهای مولکولی در سرم بند ناف ممکن است تشخیص زودهنگام اختلال یا اختلال رشد عصبی در نوزادان تازه متولد شده را نشان دهد. علاوه بر این، سرم بند ناف به عنوان یک مکمل بالقوه رسانه ای برای رشد، تکثیر، مهاجرت و تمایز سلولی در کاربردهای کشت سلولی استفاده می شود. ​